Historiek.

In het begin der jaren 50 hebben de leerlingen van de gemeenteschool van Latour , onder de leiding van hun onderwijzer, een tentoonstelling georganiseerd over de geschiedenis van hun dorp. Enkele jaren later groeide dit uit tot een klein museum over lokale geschiedenis , ondergebracht in een zaaltje van het gemeentehuis. De initiële collectie werd met de jaren alsmaar rijker dankzij de talrijke giften, zodanig dat weldra het gehele gebouw in gebruik kon worden genomen door de gemeentelijke fusies in 1977. Dankzij het InBev Fonds- Baillet Latour werd de benedenverdieping helemaal hernieuwd in 2010. De eerste verdieping werd ook helemaal heringericht in 2014.

Het Baillet-Latour museum.

De permanente tentoonstelling geeft een overzicht van de geschiedenis van het dorp Latour sinds zijn oorsprong tijdens de Romeinse overheersing tot de Franse revolutie en de brand van het kasteel in 1794. Tevens geeft zij de genealogie weer van de familie Baillet-Latour met o.a. Maximiliaan de Baillet en zijn regiment van de Dragonders van Latour, Hendrik de Baillet-Latour, voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité van 1925 tot 1942 en graaf Alfred de Baillet-Latour, stichter van het ?InBev Fonds Baillet-Latour in 1974.

Het Oorlogsmuseum.

Op 22 augustus 1914 wordt de Gaume het theater van bloedige gevechten tijdens de grensoorlog. Duizenden soldaten, Franse en Duitse, worden er gedood. Twee dagen later, op 24 augustus, massacreren Duitse soldaten, zonder enige reden, 71 burgers van Latour, dorp dat op dat moment minder dan 300 inwoners telde. Zij maken aldus 39 echtgenoten weduwe en 120 kinderen wees. Het museum geeft dan ook een grote aandacht aan de herinnering van deze droevige gebeurtenis.

Ook de 2de W.O. wordt aangehaald met themas zoals de exodus van mei 40, de Duitse bezetting en zijn gevolgen zoals deportatie en weerstand en, tenslotte, de bevrijding door de Amerikanen in september 44.

Multiculturele ruimte en zone toegewijd aan de cultus.

De renovatie en de museografie van deze prachtige ruimte is volledig te danken aan de financiële steun van het Fonds Baillet Latour.

Hoogstwaarschijnlijk  dateert  de Sint Martinskerk  uit de eerste helft van de XVIde eeuw (einde gotiek), alhoewel een gallo-romeinse steen, die zich nu onder het centrale altaar bevindt, ons laat veronderstellen dat er reeds tijdens de romeinse periode een oude cultus bestond.

Tijdens de restauratie van de kerk in 2017 werden er meerdere liturgische piscinas (ook heilige putjes genoemd) weer aan het daglicht gesteld evenals een stenen tabernakel in hooggotishe stijl .

De binnenruimte van de kerk  is vandaag in drie delen verdeeld. De hoofdbeuk  is nu gereserveerd aan allerhande culturele activiteiten zoals conferenties, tentoonstellingen enz. In het tweede deel van de beuk vindt men verschillende elementen toegewijd aan de meest bekende figuren uit de familie Baillet Latour. En uiteindelijk, in het koor en de ruimte juist ervoor , waar de godsdienstpraktijk mogelijk blijft,kan men enkele liturgische voorwerpen bewonderen. Merkwaardig  ook is de grafsteen van Jean-Baptiste de Baillet Latour en zijn echtgenote Marie-Thérèse Alexandrine de Marchant.